کارلا یکی از سبزیجات معروف آسیای جنوبی است و در آمازون، آفریقای شرقی، جزایر واقع در دریای کارائیب و جنوب امریکا به منظور تأمین غذا و دارو کشت می شود و از خانواده کدوئیان است. گیاهی یکساله و تک پایه و به ظاهر مثل خیار است با تعدادی زگیل که روی سطح میوه آن قرار دارد با وجود اینکه طعم آن تلخ است. از کدوهای مغزی محسوب می شود. علاوه بر آن سبزی متنوعی است و مصارف چند بعدی دارد. گیاهی است که از ریشه، ساقه، برگ، میوه و تخم آن استفاده غذایی و دارویی عدیده ای می شود. میوه ی کارلا از نظر تغذیه مشابه سایر کدوهاست. اما ویژگی استثنایی کارلا سرشاری آن از ویتامین ث می باشد و نوع دیگری از آن سرشار از ویتامین آ است. ارزش دارویی کارلا برای تنظیم و کنترل دیابت و مبارزه با بیماری ها، موجب شده تا توجه دانشمندان سراسر جهان را به خود جلب نماید. اخیراً بذر یکی از ارقام کارلا از هندوستان وارد ایران شده و برای مصارف دارویی کشت شده است و می توان گفت تولید کارلا در مناطق گرمسیری ایران مثل سیستان و بلوچستان و هرمزگان و بوشهر امکان پذیر است. دیابت در ایران در حال رشد است و نوع دوم آن از رشد بیشتری برخوردار بوده که از مهم ترین علل این افزایش تغییر الگوهای زندگی و محیطی است. با توجه به تأیید منابع غنی و فراوان علمی، اعجازانگیز گیاه کارلا اثبات شده است و مهم ترین خاصیت آن درمان کننده دیابت است و کشور ما تاکنون از این گیاه دارویی ارزشمند محروم بوده است.

خواص دارویی کارلا:

درمان کننده دیابت، کشنده باکتریها، ویروس ها، کشنده سلول های سرطانی، کشنده سلول های سرطان خون، پیشگیری از تومورها، کاهش دهنده ی قند خون، کاهش دهنده فشار خون، کاهش دهنده دمای بدن، کاهش دهنده ی کلسترول.
- مردم هند از این میوه ها به منظور درمان محلی و سنتی دیابت ها استفاده می کنند.
- در واقع این گیاه مخلوطی از فلاونوئیدها و آلکالوئیدها می باشد که سبب تولید انسولین بیشتر در لوزالمعده و نتیجتاً سبب کنترل قند خون در بیماران دیابتی می گردد.





و مژده ی آخر اینکه:

بیماران دیابتی از مصرف مواد قندی از قبیل قند، شکر، پولکی، کیک، شیرینی، شکلات، عسل، مربا، خرما، بستی و نوشابه باید پرهیز کنند
بدلیل اینکه قند خون را بلافاصله به مقدار زیاد بالا می برند، اما اغلب بیماران هوس شدیدی نسبت به مصرف آنها پیدا می کنند... مصرف کارلا همراه مواد یاد شده، به آنها این امکان را می دهد تا در حد رفع میل خود بدون بوجود آمدن مشکلی بتوانند مقادیری از شیرینی را مصرف نمایند. این موضوع در هندوستان به صورت یک تجویز عمومی درآمده است.


منبع مقاله: فصلنامه ی طبیب سبز شماره 2، تابستان 1392

/م